افکار عمومی در سازمان

 

افکار عمومی در سازمان ها

بحث بهداشت روانی محیط کار، اینکه، یک مدیر بتواند محیط توام با آرامش و تفاهم و به دور از هر نوع بحران برای همکاران خود مهیا کند، می باید عوامل متعددی را در سیاست های خویش لحاظ نماید، عواملی از قبیل: شناخت قابلیت­ها و استعدادهای کارکنان، داشتن برنامه­های مستمر و روزآمد کردن آنها برای یکایک کارکنان،توزیع امتیازات بر حسب میزان لیاقت و تاثیرگذاری کارکنان در پیشبرد اهداف سازمانی، برقراری ارتباط صمیمانه با مسئولین بخش­های  زیر مجموعه، ارزیابی مستمر کار کارکنان، اعمال دقیق سیاست های تشویقی و تنبیهی.

 

تقریبا در سازمان های اداری ایران به این عوامل توجه کافی نمی شود.و پیامد چنین نگرش  اشتباهی ، بحران هایی نظیر شایعه سازی، کم کاری، بیکاری آشکار و پنهان و گاه توطئه و تخریب همکاران توسط یکدیگر و حتی توطئه و تخریب علیه مدیر یا مدیران می باشد.اشکال افکار عمومی و سازندگان آن در سازمان های اداری شامل: شایعه، کارمندان بیمار، کارمندان بیکار، مدیران ضعیف، مزایا و اضافه کار، تصور توزیع غیر عادلانه امکانات، بی اعتمادی مشتریان

وظایف روابط عمومی ها

در دنیای امروز روابط عمومی ها به عنوان موسسات نیرومندی که قادر به مقابله با هر بحرانی از سیاسی و اجتمایی گرفتهتا اقتصادی و فرهنگی می باشد و بسیاری از دولت های قدرتمند،برخی از تو فیق های بزرگ خود را در عرصه های گوناگون مدیون روابط عمومی ها هستند؛

منظور از روابط عمومی نیرومند،آن نوع موسسه ای است که از مدیریت علمی و مجموعه ای از کارشناسان خبره و آگاه به این گونه کار ، بهره مند باشد. بنابراین روابط عمومی نوین امروزی باید بداند افکار عمومی عامل موفقیت و یا شکست دستگاهها و حتی تعیین کننده چگونگی بازارها و محصولات است و باید قادر باشد به درستی به وظایف خود عمل کند.

قسمت دوم: نقش روابط عمومی در مدیریت افکار عمومی

درسالهای اخیر، مدیران روابط عمومی هدایت و کنترل افکار­عمومی در درون و بیرون سازمان را یکی از هدف­های کلیدی خود می­دانند. از این رو تلاش می­کنند، با شناخت افکار عمومی، برنامه­های ارتباطی خود را سازمان دهی کنند.

در واقع روابط عمومی ها با تکیه بر شناخت افکار عمومی می توانند حوادث و رخدادهای آینده را پیش بینی کنند. و نگرش­های منفی و بروز بحران­های درون و برون سازمانی را به حداقل برسانند. افکار عمومی بزرگترین قدرت نامرئی است که جریان­های اجتماعی و فرهنگی را به وجود می­آورد و این جریان­ها، قویتر از هر سیاستی عمل می­کند به همین دلیل قبل از اجرای هر سیاستی ابتدا باید زمینه آن را در افکار عمومی جامعه فراهم کرد. دولت ها در سطح کلان و روابط عمومی ها در سطح خرد، به بررسی و مطالعه افکار عمومی می پردازند و تلاش می کنند وضعیت و جایگاه خود را در آن مشخص سازند، تا بتوانند میزان حمایت مردم را از برنامه ها و سیاست های خود ارزیابی و زمینه های مشارکت آنها را فراهم سازند

جلب و گسترش اعتماد، ایجاد حسن تفاهم، اقناع و ترغیب و هر آنچه در وظایف روابط عمومی می­گنجد، چیزی جز پاسخگویی درست به افکار عمومی نیست.لازمه جامعه آزاد، مردمی پیشرفته، به حساب آوردن مردم و ارائه اخبار، اطلاعات و افکار تازه به صورت درست و دقیق به آنهاست. روابط عمومی ها باید به عناصر موثر در جهت شفاف کردن روابط اجتماعی، جلب باورهای عمومی، درستگویی و درستکاری و حرکت روان و چرخش اطلاعات تبدیل می شوند.

با برداشتن دیوارهای میان روابط عمومی ها و رسانه ها و نیز با شفافیت سازمان و سیاست های آن دوسویه شدن ارتباط با مردم تحقق می یابد و با ایجاد روابط سالم بر اساس تفاهم و اعتماد متقابل، مشارکت در برنامه های توسعه ملی، صورت خواهد گرفت. روشن کردن افکار عمومی و ایجاد رابطه ای دوسویه همراه با اعتماد و احترام،پاسخگویی درست و منطقی به انتقادهای مطرح در جامعه یا سازمان به دور از جنجال، عموما از طریق رسانه ها و به طور خاص از طریق روابط عمومی ها صورت می گیرد و زمینه را برای جامعه مشارکت جو فراهم میکند.

هدف مدیریت افکار عمومی

1-      تغییر و بی اثرساختن افکار ، عقاید و نظرات نامناسب یا خصومت آمیز

2-      جهت دهی افکار و عقایدی که در حال شکل گیری هستند.

3-      حفظ و نگهداری افکار عمومی و عقاید مساعد و مواف

4-      ایجاد افکار عمومی جدید

5-      جلوگیری از بروز شایعه در سازمان

روابط عمومی، مسئول هدایت افکار عمومی

روابط عمومی­ها میتوانند با شناخت نگرش­ها، شناخت مخاطبین سازمان، اطلاع­رسانی جامعه، تقویت مدیریت مشارکتی، اعتماد سازی، ارتباط با رهبران فکری درون سازمانی و برون سازمانی هدایت افکار عمومی را برعهده بگیرند.

 بخش هفتم : سنجش افکار عمومی

سنجش افکار عمومی می­تواند تقریبا درباره هر موضوعی که در یک جامعه مطرح است، تحلیل نسبتا دقیقی از گسترش افکار درباره آن موضوع ارائه کند.

مزایای سنجش افکار یا نظر سن

1- عامل شناخت نظرات عمومی یا وسیله کسب خبر برای مدیران است.2- سنجش افکار باعث صرفه جویی در هزینه ها می شود.3- سنجش افکار از بحران ها جلوگیری می کند.4- با سنجش افکار، پیشنهادها  و رهنمودهای ارائه شده توسط کارشناسان اجتماعی و روابط عمومی مورد تائید قرار می گیرد.

5-سنجش افکار، ارتباط و اقناع را موثرتر می سازد.6- نظرسنجی علمی، بهترین ابزار تحلیل جامعه از همه ابعاد مختلف است.7- نظرسنجی آئینه تمام نمای سازمان است و با آن خوبی و بدی سازمان عیان می شود. بازاریابان، سیاستمداران و سازمان­ها در پی شناخت افکار عمومی هستن

روش های نظرسنجی:

1-مشاهده2- مصاحبه3-پرسشنامه یا روش پیمایشی 4- تحلیل محتوا 5- جلسه با افرادی که دارای مشکلات خاص هستند. 6- تماس دائم با دوستان، کارمندان و مراجعان به موسسه 7- بررسی گزارش نمایندگان و فروشندگان سازمان که مستقیما با مردم در ارتباط هستند. 8- تشکیل هیئت های مشورتی با مشتریان بزرگ 9- بررسی حضور کارکنان در برنامه های عمومی سازمان 10- ملاقات های عمومی با کارکنان و مردم 11- دریافت پیشنهادهای کارکنان و مردم12- شرکت در جلسات و سمینارهایی که در جامعه درباره حوزه فعالیت موسسه یا سازمان برگزار می شود.

ارزیابی علمی نظرسنجی­ها:

ارزیابی میزان علمی بودن یک نظرسنجی از طریق پاسخگویی به چندین پرسش امکان پذیر است: 1- چه کسی نظرسنجی را انجام میدهد؟2- تامین کننده مالی نظرسنجی چه کسی است؟و چرا این نظرسنجی انجام شده است؟ 3- نمونه آماری چگونه انتخاب شده است؟4- تعداد نمونه آماری چند نفر است؟5- آیا نتایج براساس پاسخ های همه پاسخگویان است؟ 6- از چه کسانی باید پرسشگری می شد که نشده است؟7- نظرسنجی چه موقع انجام شده است؟ 8- روش اجرایی نظرسنجی چگونه است؟9- پرسشنامه چگونه تنظیم شده است؟10 - نظرسنجی های دیگر درباره این موضوع به چه نتایجی دست یافته اند؟ آیا یک چیز را گفته اند؟اگر با هم تفاوت دارند دلیل آن چیست؟ 11- آیا نظر سنجی هدف دیگری به جز شناخت افکار عمومی را دنبال می­کند؟